هنرمندترین مادر2
هنرمندترین مادر2
- كسي است كه در برخورد و اشتباهات و شيطنتهاي كودكان ونوجوانان برخورد مناسب مي كند.
- كسي است كه فرزند خود را بزرگوار و باايمان و باعزت نفس تربيت كند به طوري كه احساس شايستگي كند و هيچگاه تن به ذلت و رذالت و پستي ندهد.
- كسي است كه در نزد كودكان ونوجوانان از ديگران بدگويي نمي كند زيرا مي داند كه هر نوع بدگويي مانند: غيبت، تهمت، فحش، تمسخر و هرنوع سخن لغو و بيهوده نزد كودكان و نوجوانان زيانبار است و آنها همين عمل زشت را ياد مي گيرند.
- كسي است كه نسبت به نوع لباس پوشيدن فرزندش حساس باشد و در اين مورد دقت كافي داشته باشد، زيرا مي داند كه لباس تنگ و چسبيده و لباسهاي زننده و بدنما موجب تحريك نقاط حساس بدن مي شود و به اخلاق و حيا و عفت آنان لطمه اي سنگين مي زند.
- كسي است كه فرزند خود را از پوشيدن لباسهايي كه حامل فرهنگ بيگانگان است منع كند زيرا مي داند پوشيدن اين لباسها براي فرهنگ و منش اخلاق وعزت نفس فرزند مضر است.
- كسي است كه آبروي فرزند خود را در نزد ديگران نمي ريزد زيرا او مي داند كه اگر شخصيت و حيثيت فرزند را در نزد ديگران و دوستانش پايمال كند فرزند را عقده اي و حقير با مي آورد.
- كسي است كه كه مي داند ايمان عميق و صحيح به خدا و معاد و ارزشهاي ديني مي تواند فرزند را از طوفان غرايز در جواني و نوجواني حفظ كند. لذا سعي مي كند فرزندش را با خدا مأنوس كند.
- كسي است كه تقاضاي انجام كار از فرزند را حتي الامكان به صورت سؤال مطرح مي كند. مثلا: « دوست داري در آوردن وسائل آشپزخانه به من كمك كني؟ دلت مي خواهد يك قصه شيرين برايت بگويم؟ مي خواهي با همديگر به كتابخانه برويم؟ مي خواهي اين صندلي را ببري توي آن اطاق؟ و يا … »
برگرفته از محسن تنه كار، هنرمندترين مادر، صفحات 5 تا
