محبوبین الهی

1- غذا خوردن

خوردن و آشامیدن در نگاه دین بهره گیری از نعمت الهی در مسیر بندگی خداست، از همین رو در آموزه های دینی برای

این رفتار توصیه هایی آمده است؛ كه مادران بايد فرزندان خود را نسبت با اين آداب آشنا نمايند. از جمله:

حلال خوری: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: هرکس غذای حلال بخورد فرشته ای بالای سرش بایستد و

برایش آمرزش بخواهد تا از خوردن فارغ شود.

شست و شوی دست: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: شست و شوی دست پیش از غذا فقر را دور می کند

و پس از غذا غم را بزداید و دیده را بهبود بخشد.

گفتن بسم الله: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: با جماعت بخورید و بسم الله الرحمن الرحیم بگویید تا برکت غذا زیاد شود.

امام کاظم (علیه السلام) می فرماید: هنگام نوشیدن بسم الله الرحمن الرحیم و پس از آن الحمدلله رب العالمین بگویید.

سپاسگزاری: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: پاداش کسی که می خورد و سپاس آن را می گزارد همانند

کسی است که برای خدا روزه می گیرد.

راه نرفتن: امام صادق (علیه السلام) می فرماید: در حال راه رفتن غذا نخور مگر از روی ناچاری.

نایستادن: انس گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از ایستاده آشامیدن نهی فرمود. پرسیدم: ایستاده غذا خوردن چه حکمی دارد؟ فرمود: خوردن بدتر است.

نخوابیدن: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: در حالی که بر شکم خوابیده اید غذا نخورید.

داغ نبودن غذا: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: از غذای داغ بپرهیزید، زیرا برکت را می برد و غذای سرد بخورید، چرا که هم گواراست هم برکتش بیشتر است.

با طهارت بودن: امیر مؤمنان (علیه السلام) می فرماید: غذا خوردن در حال جنابت فقر می آورد.

رعایت غذای متناسب: امام رضا (علیه السلام) می فرماید: به اندازه ای غذا بخور که متناسب بدنت باشد و بیشتر از آن ارزش غذایی ندارد و هر کس به اندازه بخورد او را سود بخشد و همچنین است آشامیدن آب.

به پشت خوابیدن پس از غذا: امام صادق (علیه السلام) می فرماید:[کمی] به پشت دراز کشیدن پس از سیری بدن را فربه، غذا را گوارا و درد را ریشه کن می کند.[1]

    حضرت علي(عليه السلام) مي فرمايند: كسي كه در خوردن به قدر لازم اكتفا كند، صحت جسمي او بيشتر مي شود و

فكرش اصلاح مي گردد.[2] بر اثر پرخوري، بخارات بدن بيشترشده و به سوي مغز روان مي شود وبر قدرت نفوذ شياطين

مي افزايد؛ به اين جهت افكار فاسدو وسوسه هاي شيطاني زياد مي شود. بر اثر پرهيز از پرخوري، بخارات بدن كمتر

شده وراه براي نفوذ شيطان كمترمي شود. كيف نفساني تقليل مي يابد. از اين رو حديث نفس و وسواس كمتر شده و

فكر اصلاح مي شود.[3]

[1] - عبدالله جوادی آملی،مفاتیح الحیاه،ص139-143.
[2] -  سيد حسين شيخ الاسلامي، ترجمه غررالحكم، ج1، ص 76
[3] - سيد مرتضي مجتهدي سيستاني، اسرار موفقيت، ص36